Memleketimin kadınları, hep bir gölgeyi giyinir.
İffet, onların yapışık derisidir.
Başları gibi, zihinleri de örtüler içindedir.
Çok çekmiştir erkekten yana ne varsa: kocadan, kardeşten, oğuldan …
Dişleri hep gediktir yediği dayaktan.
Utanır ve elleriyle ağızlarını kapatır, gülerken.
Bitmez bu çilenin uzun ve dikenli yolu.
Affedin beni , sizi üzdüğüm oldu.
Memleketimin mağdur kadınları; uzatın ayaklarınızı, dudaklarıma doğru.
