ORTAK
3
—“Sen ki eşitlenmek için ona öykündün, hatalarına ve sayrılıklarına da böylece onun. Fakat hırsının peşinde karardın, ona benzedin. Bak aslında kimdir diyeyim mi kadın:
Sensin doğanın en güzel yanı. İnce, zarif, şirin, her ne varsa sendendir. Seni gören varlık ve türleri; yakasını paçasını düzeltir, kendine çekidüzen verir.
Elinin değdiği her şey sanatlanır ve şefkatten nasiplenir. Sensin en sıcak kucak, huzur arayan her şeye. Sensin temiz, titiz, düzenli kılan; kirli kalır dünya sen olmasan, hele de erkek.
Sen ki her dahiyi ahmak, her kralı sefer, her avcıyı av eylersin. Varlıktır seninle süslenen. Ama erkeğe özendiğinde kabalaşır ve ters düşürürsün gölgeni özüne.”
Gözyaşları dinmişti kadının.
—“Dur ben şu adamın kulağını bir çekeyim.”