BİN SANRI İLİ
2
— “ Bin Sanrı İli ”: oysa böyle denmeliydi; çünkü nerede vardır çokluk, orada yoktur birlikteki dirlik.
Atalarınızla aynı yanılgılı gen bakar gözlerinizden, vah vah, kala kala bu mu kaldı size geçmişten?
Bir söz vardır hani, ‘ Bırak bulmak istediğin gibi ‘; işte bu şimdiler, eskilerin düşünde görmek istediği.
Bir zamanlar insanlığın çocukluk evresindekiler dünyayı imgelerle duyardı; onlara göre kişiliklerin, olguların, etkilerin sahipleri vardı. Bunlar gökte oturur, yukardan yönetirlerdi doğayı, canlı cansız her şeyi; ve her şey dönüşür, yiter, biter, ama onlar baki kalırdı. Onlardı dünyayı eytiştiren ve ilerleten. Ve onlar hem büyükleriydi, hem kahramanları, hem de öcüleri. Olumlulukta adlarına bayramlar edip şenlikler düzenlenir, olumsuzlukta sunaklar kurulup kurbanlar kesilirdi.
Zamanla insanlık çoğaldı, yayıldı, düşündü, denedi, eyledi, büyüdükçe büyüdü; kafası bulutlara değdi, açtı göğün peçesini, ama Tanrı adına bir şey bulamadı.