BİN SANRI İLİ
4
Ve işte böyle; usu, mayaladılar da istençlerine kattılar, hayat şişelerine doldurdular; bir fırt aldılar, hoşlarına gitti bu fikir, ikincisini istediler, üçüncüsündeyse artık bağımlı oldular; şimdi bir türlü bırakamıyorlar.
İnsandır en faydasız şeyin önce uydurucusu, sonra bağımlısı. Ondan başka hiçbir varlığın ideali yoktur, çünkü hiç birinin usu yoktur.
Usa sorsak der: ‘İdeal öncelik,’ fakat siz sonralık diyorsunuz. İdealdir, usun onaylayıp da mantığın tek reddettiği şey. Ama gene de fikriniz saçma gelmiyor; evet saçma gelmez bir şey, yeter ki içinde bir parça us ola.
Eşitlik: bu da ustandır, ama ne hikmetse burun kıvırıyor, birbirinizden üstün ve ötede olmak istiyorsunuz.
İdealleriniz size ne verebilir, hangi isteğinizi oldurabilir, sizden ne bekleyip, sizinle nasıl iletişir bu —zihnî yaftalar.
Niye sürdünüz sırtınıza bu ısırganı, sağa sola kaçarak mı gidereceksiniz acı kaşıntınızı?