YASAL KÖLE
4
Ve düdük yeniden öttü.
“Evrim onda yol aldı, sanaysa hiç uğramadı; çekicinle kendini ezer, orağınla kendini biçersin, insan ilerleyişinde bedenini feda edersin.
Var mı kaderini sen gibi sırtlayan güçlü bir sırt, var mı kılıç çalan; zora, başkaldıran?
Sensin ağır ve pis işleri yüklendiğin için aşağılanıp hor görülen, zira insandır eyleme bakıp da ivedi karar veren, ‘Pis işi yapan da pistir’ diyen.
Yum kamburunu sırtına, dik dur, çek karnını içine, göğsün kabarsın, türlü insan ki senden adamlık öğrensin, en helal kazanç sende, sakın kendini ve emeğini hor görme.”
Her ikisi de; sol omzuna çevirdi başını, ağlamaya utandı. Amele kazmasını çalıştırmaya başladı.
“ Ey kutlu emek, ne senden daha güzel bir koku aldı burnum ne de sesinden daha tatlı ezgi işitti kulaklarım.”
Yitik, salıverdi gözyaşlarını ufkuna yol alırken kazma sesini dinleyerek .