İNSAN HEYŞEYİN ÖLÇÜSÜ OLDUĞUNDA,
VAY HERŞEYİN HALİNE !
FETRET
1
Perişandı, üzerindeki tonlarca yılgı onu yere yığdı. Bir sıtmanın nöbeti yapıştı yakasına. Bir deli fırtına koptu, karanlığı yağdırdı.
Uzunca bir süre güreştiği sağanağın seli onu bir kaya parçasının üzerine çarptı. Soluk soluğa uzandı. Yabanlar türemişti, acı acı uluyorlardı, sanki bir avın çevresindeymiş gibi.
“ İmdat! Yok mu duyan ve yardım eden? ”
Hiçbir yanıt gelmedi. Neyse ki uçurtması yanındaydı; gövdesine sımsıkı yapışmıştı. Bununla avundu.