FETRET
8
O’nsuz olmak! Kişi ne aralık soluksuz durur ki, yaşar mı bir ömrü solumadan? O’nu her yadsıyış bir soluk tıkamadır.
Düşmanı çoktur O’nun. Şeytan’ın çelmeledikleri O’nu alçaltılar, insan üstüne. Bu nasıl bir insan ki yaratıcıyı doğurur? Saltığı yadsıyan en sonu bu yere kendini oturtur.
Düşmanları: Ağılı dilleri, silahlı elleri; dertleri? Yerini kapmak. İyi de yer O değil mi? Bir çok yetkin us, güçlü zeka, amansız istem nereye aktı, unutunca özünü hangi toprağı yurt edindi? —Tanrılığı, bu zalimler soyundan.
Tanınmak ve bilinmek ille duyu önünde olmak mıdır? Ruhun, usun, vicdanın önünde durabilmektir önemli olan, onlara görünebilmektir.
Zalimlerdir en bencil ve en korkak. İşte bundan ha bire özgürlüğe gereksinim duyan ve ha bire ona kaçmak isteyen. Ve bundan işte oklamaları saltık yüksekliği. Ama kolları attıkları oktan bile ince.