Zahiri dibine kadar yaşayandılar, batına kapalıydılar
Sakınmazlardı gülüşlerini, birazcık hoppaydılar
Sergi piyasasında Vitrin gibi donanırdılar
Bende olmayan, uzanamadığım üstünlüklerin toplamıydılar
Noksanlıklarımın fethedemediği krallıklardılar
Elimi kolumu bağlayandılar, beni aşağılayandılar
Komplekslerimin tanrıçalarıydılar
Acımasızdılar, bakışlarıyla hırpalayandılar
Yılan gibi soğuktular
Zıddımdılar
Fakat kızgın demirlerle dağlasalar da, kalbimin en güzel konuklarıydılar
