Hasetçiler art niyetleriyle ısırık atarlar ve zehirli dillerinin iftirasıyla gıybetinizi ulu orta yaparlar, sonra sinsi sinsi beklerler huzurunuzun günden güne güçten tükenip bitmesini, ardından da, ölen sevincinizi bir çırpıda abanarak yerler: “ Benim olmadı, senin de olmasın. ”
Onların vahşi açlığı: Onlar siz huzurluyken açtırlar, huzurunuz bittiğinde doyarlar, hele bir de bu huzuru öldüren onlarsa. İşte, bir leşin tadını en çok bunlar sever.
