UYANIŞ
9
Yitik, şefkatle baktı ona ve birden hatırladı kendi geçmişini. Dedi içinden: ‘ Ben de yaşlı bir ergen değil miyim daha! ’
— “ Ergen, beni geçmişime yolladın, niye yaptın ki bunu ! ”
Ergen dudağını büzdü. Yitik dayanamadı.
— “ Tamam üzülme, ben zaten onu hep yanımda taşırım, gezer o da benimle.
Bir çalkantıdaydım ben Ergen, diner ve durulurken bu karmaşa, düşlerimi dibe çöker, gerçeklerimi ise yüzeye çıkar gördüm.
Yalnızdım, parlayan gözler yoktu yanımda. Ululara sığındım derken. Dediler ki: ‘ Biz yükseğiz, göktedir yürüdüğümüz yollar. Yalnızın yeri kalabalık olmalı, bu onun kurtuluşudur. ’ — Fakat ya kalaba yabancıysa? Yalnızlığım yabancı olmamdan, yabancı durmamdanmış. Yalnızlığımın dibini göreyim dedim, zaman dedi: ‘ Beni yorma.’ Ben bilgi olmayınca yalnızım ve işte o gün bugün peşindeyim onun.